Veel landen hebben wetgeving inzake tabakscontrole die een minimum aantaleen pakje sigarettendie in één pakket kunnen worden opgenomen.
In veel landen die hier regelgeving voor hebben, bedraagt de minimale grootte van een pakje sigaretten 20, bijvoorbeeld in de Verenigde Staten (Code of Federal Regulations Titel 21 Sec. 1140.16) en de lidstaten van de Europese Unie (EU Tabaksproductenrichtlijn, 2014/40/EU). De EU-richtlijn legt een minimum aantal sigarettenpakjes op.een pakje sigarettenper pakje om de initiële kosten van sigaretten te verhogen en ze daardoor minder betaalbaar te maken voor jongeren 1. Daarentegen is er zeer weinig regelgeving met betrekking tot de maximale verpakkingsgrootte, die wereldwijd varieert tussen 10 en 50 sigaretten per pakje. Pakjes van 25 werden in Australië geïntroduceerd in de jaren 1970, en pakjes van 30, 35, 40 en 50 kwamen geleidelijk op de markt in de daaropvolgende twee decennia 2. In Ierland zijn verpakkingsgrootten groter dan 20 gestaag gegroeid van 0% van de verkoop in 2009 tot 23% in 2018 3. In het Verenigd Koninkrijk werden pakjes van 23 en 24 geïntroduceerd na de introductie van neutrale (gestandaardiseerde) verpakkingen. Lerend van deze ervaringen, verplichtte Nieuw-Zeeland slechts twee standaard verpakkingsgrootten (20 en 25) als onderdeel van haar wetgeving voor neutrale verpakkingen 4.
De beschikbaarheid van verpakkingsgrootten groter dan 20een doos met sigarettenis van bijzonder belang vanwege het toenemende bewijs voor de rol van portiegrootte bij de consumptie van andere producten.
De voedselconsumptie neemt toe wanneer mensen grotere porties aangeboden krijgen in vergelijking met kleinere. Een systematische Cochrane-review vond een klein tot matig effect van portiegrootte op de consumptie van voedsel en frisdrank. 5 De review onderzocht ook bewijs voor het effect van portiegrootte op tabaksconsumptie. Slechts drie studies voldeden aan de inclusiecriteria, alle gericht opeen doos met sigarettenlengte, zonder studies die de impact van de grootte van een sigarettenpakje op de consumptie onderzoeken. Het gebrek aan experimenteel bewijs is zorgwekkend, omdat de toenemende beschikbaarheid van grotere pakjes de verbeteringen in de volksgezondheid die door andere tabaksontmoedigingsbeleidsmaatregelen zijn bereikt, zou kunnen ondermijnen.
Tot nu toe is het succes van tabaksontmoedigingsbeleid in veel landen grotendeels te danken aan het verminderen van de rookopname door middel van prijsgebaseerde interventies in plaats van het bevorderen van stoppen, waarbij de stopzettingspercentages in de loop van de tijd relatief constant zijn gebleven 6. Deze uitdaging benadrukt de noodzaak van beleid dat stoppen aanmoedigt. Het verminderen van het aantal sigaretten per dag dat rokers consumeren, kan een belangrijke voorloper zijn van succesvolle stoppogingen, en hoewel het verhogen van de prijzen waarschijnlijk de meest effectieve strategie is, zijn andere tabaksontmoedigingsbeleidsmaatregelen ook belangrijk geweest bij het verminderen van de consumptie 7. Trends in roken hebben aangetoond dat rokers in veel landen verminderingen in consumptie kunnen en hebben geïnitieerd en volgehouden. Bijvoorbeeld, in de jaren dat niet-rokenbeleid steeds vaker werd ingevoerd op de werkplek, waren rokers eerder geneigd te stoppen met roken op rookvrije werkplekken in vergelijking met werkplekken die roken toestonden 8. Gerapporteerde aantalleneen doos met sigarettenHet aantal gerookte sigaretten per dag is in de loop der tijd ook afgenomen in Australië, het Verenigd Koninkrijk en veel andere landen (2002-2007) 9.
In Engeland moedigen de richtlijnen van het National Institute for Health and Care Excellence (NICE) (nationale evidence-based aanbevelingen voor de gezondheidszorg) rokers aan om hun gebruik te verminderen, omdat dit waarschijnlijk de kans op stoppen vergroot. Er bestaat echter enige bezorgdheid dat het stimuleren van minder roken het stoppen en de weerstand tegen terugval kan ondermijnen 10. Een systematische review van interventies om te stoppen met roken toonde aan dat minderen vóór het stoppen, of abrupt stoppen, vergelijkbare stoppercentages opleverde voor rokers die van plan waren te stoppen 11. Een daaropvolgend onderzoek toonde aan dat minderen om te stoppen met roken minder effectief was dan abrupt stoppen met roken 12; de auteurs suggereerden echter dat advies om te minderen met roken nog steeds de moeite waard kan zijn als het de betrokkenheid bij het concept van het ontvangen van ondersteuning vergroot. Een omgevingsaanpassing zoals cappingeen doos met sigarettenDe grootte van de verpakking heeft de potentie om de consumptie te verminderen, naast het bewustzijn. Het biedt daarom een kans om de voordelen van minder roken te benutten zonder dat de roker zelf de overtuiging ontwikkelt dat minder roken alleen al minder schadelijk is. Er is succes aangetoond met beleid om de maximale grootte en het toegestane aantal in één verkoop van andere schadelijke producten te beperken. Zo is het verminderen van het aantal pijnstillers per verpakking gunstig gebleken bij het voorkomen van zelfmoord13.
Dit artikel bouwt voort op een recent Cochrane-onderzoek 5 waaruit bleek dat er geen experimentele studies werden gevonden naar de invloed van de grootte van een sigarettenpakje op de tabaksconsumptie.
Bij gebrek aan direct bewijs hebben we bestaande variatie in de beschikbaarheid vaneen doos met sigaretten afmetingen en synthetiseerde de literatuur die relevant is voor twee belangrijke aannames voor het afsluiten van verpakkingsgroottes:
(i) het verkleinen van de verpakking kan de consumptie verminderen; en (ii) het verminderen van de consumptie kan het stoppen met roken bevorderen. Het gebrek aan experimentele studies die deze aannames ondersteunen, sluit de dreiging van steeds grotere hoeveelheden niet uit.een doos met sigarettenVerpakkingsgroottes (> 20) kunnen bijdragen aan het succes van ander tabaksontmoedigingsbeleid. Wij stellen dat de focus van de regelgeving op minimale verpakkingsgroottes, zonder voldoende aandacht voor de vraag of er een verplichte maximale verpakkingsgrootte zou moeten zijn, in feite een maas in de wet heeft gecreëerd waar de tabaksindustrie misbruik van kan maken. Op basis van indirect bewijs stellen wij de hypothese voor dat overheidsregulering om sigarettenpakjes te beperken tot 20 sigaretten zou bijdragen aan nationaal en wereldwijd tabaksontmoedigingsbeleid om de prevalentie van roken te verminderen.
Plaatsingstijd: 25-07-2024